Na 2 lekcij przypomniały mi się wszystkie wydarzenia z w czorajszej imprezy. Picie, czyjś komentarz, Dawid i jego zaloty, Bieber przywalający Dawidowi, mój paw na Justina buty i jego przekleństwo gdy lądowałam mu półprzytomna w ramionach.
**********
Stoje koło swojej szafki i szukam książek od biologii.
- hej Ang.- odwracam się i widze że koło mnie stoi Dawid.
- co ty tu robisz ?- syknęłam
-ja..-na chwile się zająknął- chciałem cię przeprosić za wczoraj.
- i myślisz że przyjdziesz tu teraz i przeprosisz i wszystko będzie okej?
Powiedziałam bardziej ironicznie niż zamierzałam. Dawid popatrzył na mnie smutnymi oczami.
- och. Jak mogłeś mnie tam z Nim zostawić.- powiedziałam by wyładować napięcie. Mimo wszystko nie umiem się na niego gniewać.
- przepraszam.
Powiedział i zamknął mnie w swoich ramionach. Odsunełam się od niego i spuściłam wzrok na palce.
- hej. Co się dzieje?- Daw schylił się i popatrzył mi w oczy.- on ci coś w czoraj zrobił? - syknął cicho
-nie. Po prostu nie chciałam go widzieć a on specjalnie tu przyjechał. Ten chłopak gra mi na nerwach.
-och nie przejmuj się. Niedługo zapewne znów wyjedzie.- w jego oku pojawiła się iskierka nadziei. Naszą rozmowe przerwał dzwonek.
- muszę już iść bo nie chce się spuźnić na lekcje.- stanęłam na palcach i dałam mu buziaka w policzek.
-pa Angelika
- cześć Dawid.
Powiedziałam, odwróciłam się i pobiegłam do swojej klasy.
*************
Dzwonek zadzwonił obwieszczając całej szkole że mamy przerwe na lunch. Poszłam z resztą uczni do stołówki. Wziełam jabłko i latte i skierowałam się do mojego podstawowego miejsca pod drzewem. Nikol już tam siedziała.
- no słucham.
- no tak. -powiedziałam siadając koło niej. Postanowiłam jej powiedzieć całą prawdę. - Nie spotkaliśmy się pierwszy raz. Pierwszy raz rozmawialiśmy na koncercie, pamientasz? Byłam OLLG i potem on mnie zaprosił do siebie po koncercie. Nie wiem dlaczego On tu przyjechał. Może dręczyły go wyrzuty sumienia. -spuściłam wzrok na swoje ręce.
- dlaczego wyrzuty sumienia? Co się stało po koncercie? On ci coś zrobił ? - w jej głosie słychać było przejęcie
- tak. On - poczułam piekące łzy - on mnie zgwałcił. -wyszeptałam
- że co ?!? Ang dlaczego mi o tym nie powiedziałaś od razu ? A to bydlak.
- ciszej.
- no ale ? Jak on mógł to zrobić? On nie wiedział że ty byłaś dzie..
- Nikol! Nie. Nie wiedział. I się nie dowie.
- Ale. Co ty teraz zamierzasz zrobić?
- nie wiem. Nie chce go widywać. Wczoraj dlatego właśnie stamtąnd uciekłam. Ale oczywiście Pan Wścibski musiał pujść za mną. Dla mnie to było już za dużo i ostatnie co pamięntam to jak ja zendlałam mu w ramiona a on przeklnął. Tyle pamientam. Nie wiem co potem się stało. Nie wiem co on ze mną robił.-wyszeptałam a po moim policzku spłynęła samotna łza. - potem pamientam dopiero ranek.-Niki gdy zobaczyła moją łze szybko mnie przytuliła.
- Błagam nie płacz Angelika.
* Justin *
Kurwa! Po cholere się odzywałem?! Chciałbym ją zostawić w spokoju, zapomnieć o niej ale nie moge. Nie moge zapomnieć jej oczu, jej ust, jej włosów. Tak bardzo chciał bym cofnąć czas. Teraz stoje za jej szkołą i mam dalej przed oczami jej przerażony wzrok gdy całowałem ją w policzeki. Chciałbym naprawić ten błąd.
*********
Właśnie podjechałem pod kawiarnie. Przez szybe widze jak Chris na mnie czeka. Przeczesałem ręką włosy i wysiadłem z auta.
- siema Biebs. Jak tam noc?
- nic nie było.
-co? Ty Bieber, nie poznaje cię. - Chris popatrzył na mnie rozbawiony- dlaczego?
- popełniłem błąd a Ang jest z tym związana. Przyjechałem tu właśnie ze względu na Nią. Ty lepiej opowiadaj o tej z którą ty spędziłeś te noc.
-Nikola jest przesłodka. Jest niesamowicie piękna, zabawna i mąndra.
Do stolika podeszła słodka blondyka z kitkiem.
- Co moge panom podać? -gdy na nią spojrzałem jej polika się zarumieniły
-a co polecasz ślicznotko ?
- mamy pyszne frappucino, expresso , kawe z mlekiem..
- ja poprosze latte- jej wzrok znów padł na mnie a jej polika zrobiły się bordowe.
- A dla pana? -zwróciła się znów do Chrisa
- hmmm.. poprosze expresso z podwójną kofeiną.
- dobrze- powiedziała i odeszła.
- to kiedy poznałeś Angelike?
- na koncerie. Strasznie się wyróżniała. Była taka... inna. Nie podobna do reszty Moich Belieber. Taka niewinna, słodka, wesoła a gdy na nią spojrzałem taka nieśmiała. Po prostu istny Anioł.
-wpadłeś po uszy
- słucham?- popatrzyłem na niego
-Zakochałeś się w tym całym Aniołku.rzuciła na ciebie urok.
* Angelika*
Lekcje niezmiernie mi się dłużyły. Na oststniej lekcij miałam już wrażenie że czas wręcz się zatrzymał. Gdy zadzwonił wybłagany dzwonek wyszłam z klasy jako jedna z pierwszych. Niki skończyła lekcije godzine temu więc wracam sama. Wzięłam torebke z szafki i wyszłam nareszcie ze szkoły. Całą droge rozmyślałam o Nim. Gdy podeszłam pod drzwi zaczełam szukać w torebce kluczy. Cholera! Wysypałam całą zawartoś torebki na podłoge a kluczy nie ma. Przykucnęłam i pozbierałam moje rzeczy. Gdy wstawałam złapałam za klamke i o dziwo drzwi się otworzyły! Weszłam niepewnie do środka.
- Mamo? Tato?- krzyknęłam, jednak nikt nie odpowiedział.
Weszłam niepewnie dalej i poczułam apetyczny zapach. Skierowałam się w strone kuchni i zamarłam. Stół był nakryty dla jednej osoby, 2 świece były odpalone a na talerzu były bardzo apetyczne ziemniaki, pierś z kurczaka i sałatka. Obok leżała biała róża z karteczką. Rozwinęłam ją i zaczełam czytać
Hej Angel
Znalazłem twoje klucze na podłodze koło łóżka.
Wiedziałem że nic nie zjesz więc przygotowałem ci obiad.
Justin
Zamurowało mnie. On tu był. Był w moim domu.. Nie wiem już co mam robić.
*******
Przez całe popołudnie czytałam drugą część trylogi o Grey'u. Szkoda że Justin nie ma w sobie chociarz odrobiny takiego Grey'a w sobie.
Wieczorem nie ma jeszcze rodziców. Gdy rozmyślam nad tym co mam teraz zrobić przypomina mi się propozycja cioci, więc postanowiam zadzwonić do niej. Biore do ręki telefon i wykręca numer.
- Halo?
-cześć ciociu
- och witaj Angeliko. Co tam u ciebie? Rozważyłaś moją propozycję ?
- u mnie wszystko w porządku. Właśnie się nad tym zastanawiam. Dalej jest aktualne?
-oczywiście.
- tylko co na to rodzice?
- rodzice się już zgodzili. Tylko czekaliśmy na twoją zgode.
-wiesz co ciociu? Zgadzam się.
- ciesze się niezmiernie słoneczko. To co kiedy byś mogła ?
- w piątek ponieważ chce się pożegnać.
- nie ma sprawy kochanie. Zaraz zarezerwuje ci wszystko.
- tak się ciociu ciesze. Dozobaczania.
- dowidzenie kochana.
Gdy się rozłączyłam poczułam w pewnym sęsie ulge, jednak nie wiem jak ja to wyjaśnie Nikoli....
Świetne opowiadanie <3
OdpowiedzUsuńCuuuudowny rozdział <333
OdpowiedzUsuńCzekam na następny <333